Zapraszam do poszperania w mojej szufladzie. Bałagan w niej straszny. Kurzu pełno, ale może warto tu zajrzeć. Może coś Was zainteresuje, przywoła wspomnienia – ze studiów, z dziennikarskiej pracy, balów prasy w sopockim „Grandzie”, rejsów po morzach i oceanach świata, ze stoczniowych strajków, stanu wojennego, wspólnego muzykowania, z wielu, wielu innych wydarzeń, rozmów, spotkań.

 

Studiując na UAM współpracowałem z Rozgłośnią Polskiego Radia w Poznaniu przygotowując i prowadząc Magazyn Spraw Studenckich. Będąc po studiach w wojsku realizowałem reportaże radiowe dla Rozgłośni PR w Łodzi. Później była już etatowa praca w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, w TVP Gdańsk oraz w Radiu Gdańsk S.A.

 

 

W 1981 roku pod szyldem „Wydawnictwa Radia i Telewizji” ukazał się album zatytułowany „STOCZNIA 80”. Byłem współautorem diariusza tamtych dni wraz z Romanem Łuczkowskim, Jerzym Prucińskim, Mieczysławem Serafinem i Lechosławem Stefaniakiem. Cały tekst zawarty w tym fotograficznym albumie składa się z fragmentów naszych audycji radiowych, które realizowaliśmy w sierpniu i we wrześniu 1980 roku.

 

 

W 1979 roku zamustrowałem się (jako asystent szkoleniowy pokładowy) na semikontenerowcu PLO ms „Franciszek Zubrzycki” i popłynąłem do Stanów Zjednoczonych. Byłem w Nowym Jorku, Wilmington, Baltimore i Waszyngtonie. Z pokładu statku (za pośrednictwem Gdyni Radio) przesyłałem korespondencje dla Polskiego Radia (do Radiokuriera i Studia Bałtyk).

 

  ms Franciszek Zubrzycki

 

Pamiątka z pobytu w gmachu ONZ w Nowym Jorku

 

Karta mikrofonowa

 

 

W 1982 roku stworzyłem Radiowy Magazyn Młodzieżowy „Pryzmat”. Prezentowałem w nim m.in. solistów i grupy muzyczne z Trójmiasta („Kombi”, „Babsztyl”, „Cytrus”, „Korba”).

W plebiscytach p.n. „Gdański przebój roku” uczestniczyło zawsze kilkudziesięciu wykonawców. Główną nagrodą, wręczaną podczas finałowego koncertu w Gdańskim Klubie Kultury „Rudy Kot”, był „Złoty tulipan”. Prowadziłem tę imprezę wspólnie z redakcyjnym kolegą Romanem Łuczkowskim. Wspomagały nas na scenie „Rudego Kota” znakomite postaci rodzimego show-biznesu, m.in. „Ojciec polskiego rocka” Franciszek Walicki i były dyrektor sopockich festiwali piosenki Wojtek Korzeniowski (obecnie prezes fundacji „Sopockie korzenie”). Wszystkie koncerty finałowe transmitowane były na żywo w gdańskim radiu.

 

 

W latach 1982 – 1984 kupowałem limitowaną benzynę na kartki. Np. mogłem zatankować tylko dwa razy w miesiącu po 30 litrów paliwa.

 

                                                                                           

                                                                                         Moje karty akredytacyjne

 

 

II ligowa Lechia Gdańsk walczyła w europejskich pucharach (1983 r.) z wielkim Juventusem Turyn. Zanosiło się na sensację. Gdańszczanie prowadzili 2:1. Wówczas Giovanni Trapatonni dokonał zmiany. Na boisku pojawił się Zbigniew Boniek, strzelił dla Juve dwie bramki i Lechia przegrała 2:3.

 

 

W 1992 roku realizowałem, wraz z Basią Jakubiec i Maciejem Dymalskim (operatorem), reportaże z Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo oraz parady karnawałowej w Nicei. Oba kilkudziesięciominutowe filmy zatytułowane „Wokół San Remo” i „Karnawał w Nicei” wyemitowane zostały m.in. w pierwszym programie TVP.

 

Z  Basią Jakubiec (dziennikarką telewizyjną) i Maćkiem Dymalskim (operatorem filmowym).

 

 

Przy okazji wyjazdu do Włoch i Francji zajechaliśmy również do Cannes, gdzie corocznie organizowany jest jeden z najbardziej prestiżowych festiwali filmowych na świecie.

 

Przed „Centrum festiwalowym w Cannes”

 

29 listopada 1987 r. odbyło się w Polsce referendum. Rząd Zbigniewa Messnera chciał uzyskać zgodę na realizację programu reform gospodarczych i akceptację „polskiego modelu głębokiej demokratyzacji życia politycznego”, mającego na celu umocnienie samorządności.

 

 

We wrześniu 1987 roku zrealizowałem wraz z operatorem filmowym Tomaszem Radziemskim  telewizyjny film dokumentalny, w czasie rejsu żaglowcem Marynarki Wojennej „Iskra”.

Bosman z życzliwością przygląda się moim żeglarskim „umiejętnościom”. Pierwszy z lewej, wspaniały dziennikarz, dusza człowiek (ikona „WieczoruWybrzeża) Władysław Gabriałowicz

 

 

Muzyczne wspomnienia z gry w zespołach „Cienie” i „Cztery Trzynastki” (lata 1967-1972)

„CIENIE” (1969). W środku Rysiek Harasimowicz (gitara basowa), z prawej Kazik Socha (perkusja)

 

 

Studiując na poznańskim UAM, stworzyłem Uniwersyteckie Centrum Radiowe w 1975 roku. Akademia Ekonomiczna miała wówczas swoje radio „FiD”, na Politechnice Poznańskiej działało radio „Afera”, a w Akademii Rolniczej „Akademickie Radio Winogrady”.

 

 

Podczas pracy w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku współtworzyłem z Marysią Święc, Jerzym Prucińskim i Lechosławem Stefaniakiem magazyn radiowy „Bałtycka Wachta”. W pamięci pozostały m.in. rejsy okrętami Marynarki Wojennej, niszczycielem ORP „Warszawa” i okrętem podwodnym ORP „Orzeł”.

                                                                                 Na kiosku ORP „Orzeł”

 

 

Bale prasy w sopockim Grand Hotelu były największymi wydarzeniami karnawałowymi w Trójmieście.

 

                                                                             

         Strajki (1980, 1988) i stan wojenny

Opaska strajkowa, którą otrzymałem od stoczniowców wraz z przepustkami umożliwiającymi mi poruszanie się po terenie Stoczni Gdańskiej im. Lenina

 

                                                                         

                                                                       Przepustka na odwrocie zdjęcia Lecha Wałęsy

 

Wraz z operatorem filmowym Krzysztofem Iglikowskim zrealizowaliśmy w maju 1988 roku film dokumentalny o strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, zatytułowany „Strajk” (na celuloidzie 16 mm). Poniżej kopia (na U-maticu).

 

Oryginalna okładka audycji radiowej wraz z informacjami, które przygotowałem do cotygodniowego, niedzielnego wydania „Wiadomości” Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku. Miałem je odczytać 13 grudnia 1981 roku o godzinie 10.00. Audycja nie ukazała się z powodu wprowadzenia w Polsce stanu wojennego. Oczywiście przyjechałem do radia, ale wartownik już nikogo na teren rozgłośni nie wpuszczał.

12 grudnia 1981 roku wraz z kolegą z redakcji Markiem Szelewickim przebywaliśmy w stoczniowej sali BHP do godziny 23.00. Od rana kontynuowane były tam obrady Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. Niestety wkrótce okazało się, że były to ostatnie obrady. Kilkadziesiąt minut później rozpoczęły się aresztowania i wywózki działaczy „Solidarności” do miejsc internowania.

Te relacje z obrad KK NSZZ „Solidarność” napisałem w stoczni 11 i 12 grudnia 1981 roku. Prezentowałem je w tych dniach o godz. 17.15 na ogólnopolskiej antenie Polskiego Radia, w „Radiokurierze”.

 

W dniach 20 – 22 sierpnia 1981 roku odbył się w gdańskiej hali Oliwia I Przegląd Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki”

 

 

 

16 grudnia 1980 roku byłem jednym z dziennikarzy radiowych relacjonujących uroczystości odsłonięcia Pomnika Ofiar Grudnia 1970 roku w Gdyni. Relację na żywo przekazywałem do gdańskiej audycji Studio Bałtyk i ogólnopolskich „Porannych Sygnałów”.

 

                                                              Oryginalne pudełko z nagraniem radiowym (1981 r.)

                       

 

We wrześniu 2001 roku ukazał się pierwszy w historii Żukowa kolorowy miesięcznik. Do współpracy z „Czasem Żukowa” udało mi się zaprosić czołowe postaci gdańskiego dziennikarstwa: Anię Jęsiak, Anię Kłos i Romka Ekowskiego.

 

                                                                                                      Stopka redakcyjna

 

Pierwsi czytelnicy pierwszego numeru „Czasu Żukowa”: arcybiskup Tadeusz Gocłowski, Jan Zarębski („Lonza” i „Nata”) oraz premier Donald Tusk.

W dniu otwarcia żukowskiego Gimnazjum nr 2 im. Jana Heweliusza